Chwila refleksji
Zleciala na ziemie
Rozłożyła skrzydła swe,
By tylko on mógł wtulić się w nie.
Oddała serce,  dusze jemu swą,
Jej życie na zawsze jego miało byc.

Bóg jej już nie chce
Za to szatan tak,
Jej gniew tak silny
Że nie jeden zmarł.
Co ona winna że tak musi być ,
Przez niego zimna stała się.

Kochała bardzo całym sercem swym
On jej opoką ciągle był,
Wierzyła bezgranicznie słowom tym :
Już na zawsze tylko MY

Bóg jej już nie chce
Za to szatan tak,
Jej gniew tak silny
Że nie jeden zmarł.
Co ona winna że tak musi być,
Przez niego zimna stała się.

Któregoś dnia już nie było go,
Słowa KOCHAM uleciały w dym,
I kiedy dotarło co stało się
Jej skrzydła odpadły.
Zostały blizny a dusza jej
Stała sie zła i potepiona wnet.

Bóg jej już nie chce
Za to szatan tak,
Jej gniew tak silny
Że nie jeden zmarł.
Co ona winna że tak musi być
Przez niego zimna stała się.

Odszedł do innej
Taki miał styl
Kochał przez chwile anioły swe.
Gdy mu się znudził domowy czar
Uciekł jak szczur na na na.
Została sama ona i gniew
Już nigdy nie będzie aniołem tym.

Bóg jej już nie chce
Za to szatan tak,
Jej gniew tak silny
Że nie jeden zmarł.
Co ona winna że tak musi być
Przez niego zimna stała się.